Waar Kosjer Zout vandaan komt en waarom het Kosher wordt genoemd

Mijn voorraadkast heeft altijd drie soorten zout: fijn keukenzout, koosjer zout en een super-schilferachtig zout zoals Maldon. Ik gebruik ze alle drie op verschillende manieren, afhankelijk van wat ik kook of hoe ik iets aan het kruiden ben. Wanneer mensen mijn koosjer zout zien, krijg ik meestal de volgende vraag: precies wat is koosjer zout en waarom heb ik het als ik niet koosjer kook?

Hoe Kosherzout wordt gemaakt

Zout is een natuurlijke stof die wordt geoogst uit zeewater of steenzoutafzettingen in zoutmijnen. Om zout te produceren, moet het water uit zeewater of pekelwater worden verdampt door water in de steenafzettingen te pompen. Nadat het water is verdwenen, kunnen de overblijvende zoutkristallen op veel verschillende manieren worden verwerkt en worden ze soms behandeld met antiklonteradditieven.

Kosjer zout is een grofkorrelig zout gemaakt van de zoutkristallen. Het is meestal niet gejodeerd, maar sommige merken kunnen een antiklontermiddel bevatten. Het verdampingsproces bepaalt de uiteindelijke vorm van het zout, dus koosjer zout kan vlak of piramidaal van structuur zijn, afhankelijk van het merk. De top twee merken zijn Morton en Diamond Crystal: Morton’s is veel grover dan tafelzout, maar Diamond Crystal is nog grover dan Morton.

Hoe koosjer zout zijn naam kreeg

Elk zout kan koosjer zijn als het onder kosjer toezicht wordt geproduceerd, maar het is niet vanwege Joodse voedingsrichtlijnen dat koosjer zout zijn naam heeft gekregen. In feite kan iets met het label “koosjer zout” eigenlijk helemaal niet koosjer zijn!

Het oorspronkelijke doel van koosjer zout was eigenlijk om koosjer vlees te eten, wat betekent dat het bloed uit vlees moet worden verwijderd, dus het is echt koshering zout. Bepaalde zoutbedrijven bestempelden de dozen van dit grofzoute koosjer zout in plaats van koosjerzout, en de naam bleef hangen.

Wanneer Kosher zout te gebruiken

Omdat koosjer zout in verschillende merken in vorm en grootte varieert, meet het niet altijd consequent. (Dit is de reden waarom alleen tafelzout hier in recepten wordt gebruikt op The Kitchn, tenzij anders wordt vermeld, omdat het veel consistenter meet.) Gebruik recepten waarbij het koosjer zoutmerk niet is gespecificeerd, als je denkt dat het roept voor veel zout en een fout aan de kant van minder in het begin.

Het beste gebruik van koosjer zout is wanneer u voedsel aan het kruiden bent met uw handen, vooral vlees en groenten voordat u gaat koken. Je kunt gemakkelijk knijpjes oppakken met je vingers en omdat ze niet meteen oplossen, kun je visueel zien waar je het hebt gestrooid en bepalen of het gelijk is of dat je meer moet doen. Ik hou ook van het houden van koosjer zout op de eettafel, omdat het gemakkelijk is om een ​​klein beetje op te halen om mijn gekookte voedsel te kruiden.

Kosjer zout is ook geweldig om te gebruiken wanneer een recept “grof zout” aangeeft. Veel bakkers zijn echter geneigd om te schrikken van koosjer zout en in plaats daarvan om tafelzout te vragen omdat ze het gevoel hebben dat het sneller en gelijkmatig in gebakken goederen oplost.

Kosjer zout en vervangingen

Er zijn tijden dat een recept vraagt ​​om een ​​bepaald soort zout dat je niet hebt of misschien niet hebt. Aangezien zouten in dergelijke uiteenlopende vormen kunnen zijn, is gewicht de beste bepaling. De meeste recepten vragen echter niet om een ​​gewicht van zout, alleen volume, en de meeste huizen hebben geen keukenweegschaal die toch in staat zijn om zulke kleine hoeveelheden te wegen.

Experts zoals Cook’s Illustrated hebben het wegen en meten gedaan om equivalente metingen te bepalen bij het gebruik van verschillende soorten zout, en dit is wat ze aanbevelen: