Recept: Yotam Ottolenghi’s Legume (Noodle) Soep

Een van de belangrijkste eigenschappen van een geweldige lunch is zijn aantrekkingskracht op het middaguur, wanneer je in de verleiding bent om uit te gaan met collega’s of te eten bij die nieuwe hamburgerstandaard in plaats van te reiken naar de container die op je wacht in de koelkast van het kantoor.

We verkennen deze week vijf geweldige recepten uit de kookboeken van Yotam Ottolenghi, en een deel van wat hen zo goed maakt, is precies deze oproep. Als ik een recept maak uit een Ottolenghi-boek, kan ik echt niet wachten om het voor de lunch te eten. Neem deze op Perzië geïnspireerde soep, bijvoorbeeld vol met kikkererwten, limabonen en noedels, en met een gezonde dosis zonnige kurkuma en pittige limoen. Probeer iets goeds te krijgen in de hoekafdeling. Echt niet.

Dit was een ander recept dat Ottolenghi rechtstreeks noemde toen ik hem vroeg naar zijn favoriete gerechten om te eten voor de lunch. “Alles wat noedel of pasta is, is altijd een favoriet – de peulvruchtnoedelsoep of tagliatelle met walnoten erin Plenty More, bijvoorbeeld.”

Het recept, legt hij uit in zijn aantekeningen, is geïnspireerd op de Perzische keuken. Hij liet zich inspireren door het gebruik van deze rijke keuken door specerijen en kruiden, door de vindingrijkheid van de rijstproductie, door granaatappel, saffraan en pistachenoten, door yoghurt, munt en gedroogde limoenen.

De soep is direct geïnspireerd op een Perzische soep genaamd ash-e reshteh. Zoals hij zegt, het is het Iraanse antwoord op een minestrone. Het roept op tot noodhapjes, waarvan hij merkt dat ze te vinden zijn in Iraanse supermarkten, maar het is prima om Linguine te vervangen. En, merkt hij op, “zoals voorgesteld door de haakjes in de receptnaam, kun je de noedels helemaal weglaten als je dat wilt, er is veel aan de hand, in het lichaam, zonder hen.”

→ Koop het boek! Plenty More: Vibrant Vegetable Cooking van Ottolenghi in Londen door Yotam Ottolenghi